Van winter naar voorjaar

Leeuwenbergh winternatuur 20/21

Tot aan de inval van de ‘Russische beer’ in februari hebben we een  relatief zachte herfst en winter gehad. Het was ondermeer te zien aan de ganzen die die lang twijfelden voor ze naar het zuiden vlogen. Nog lang waren de brandganzen en Canadese ganzen te zien naast hole 7. 

Ook spreeuwen lieten zich nog lang zien in de weilanden naast hole 17. Al vroeg in februari zag ik kieviten boven hole 12 vliegen. Zijn ze wellicht gebleven? Bijzondere tijden...

Vanaf december is de grote zilverreiger - die overigens mooi wit is - op de baan gezien; voorheen een zeldzaamheid en nu regelmatig in de Vlietzoom te zien. Recent zag ik hem notabene in het slootje links van onze ‘oprijlaan’, één van de weinig plekken die ijsvrij was tijdens de februari kou.

Er vinden ook treurige dingen plaats. Zo trof ik eind januari een, nog warme, dode kleine Canadese gans aan op hole 16. Mogelijk de nek gebroken toen hij tegen het staaldraad of de paal van de netten links aanvloog. Ik heb hem op een plek neergelegd, waarvan ik weet dat de buizerd er zijn prooi eet. Ongelogen; toen ik erna in de omgeving wat hazenverblijven aan het checken was kwam er al een buizerd aanvliegen. Ik vermoed dat hij/zij de gans op 16 had zien liggen en op een veiliger plek er bij durfde te komen. De volgende dag ging ik langs de zelfde plek; alleen een boel veren en geen resten. Vermoedelijk heeft de vos het lichaam meegenomen.

In de koude sneeuwperiode heb ik foto’s genomen van de baan. Van boven bijzonder om te zien, maar ook erg interessant om diverse sporen te zien.

Vermoedelijk vossensporen op hole 16.

Heel apart. Een grote hoeveelheid hazensporen links van de tees van hole 14.

Net of ze een enorm groepsoverleg hadden georganiseerd, niet gehinderd door coronaregels. Op geen ander plek dit verschijnsel gezien....

Bart Broersma